Mijn eerdere verhaal over de zwarte fruinen – kleine mysterieuze wezentjes in de kolken in de Kop van Overijssel – is verschenen in de nieuwe verhalenbundel ‘Dit land vraagt om een boot’.
Het boek met verhalen van verschillende auteurs over de Kop van Overijssel is deze week gepresenteerd. Eén van de auteurs is wereldreiziger Henk de Velde. Hij komt tot de conclusie dat de wereld toch nergens zo mooi is als in De Kop van Overijssel.
Hun gejoel is tijdens de herfststormen weer regelmatig hoorbaar! En bij heldere maan of rond de schemering kun je ze soms ook nog waarnemen in de Kop van Overijssel: zwarte fruinen, de plaaggeesten én weldoeners van het waterrijk.
De Blokzijlse schrijver Frederik M. Wiedijk kende ze als geen ander. Vlak voor zijn dood vertelde deze kleurrijke man mij de details over de fruinen. Ik vind het een prachtige regionale mythe, die zeker verteld mag blijven worden. Daarom schreef ik het op en deel ik het graag.
Het verhaal begint zo…
Hun gejoel is tijdens de herfststormen regelmatig hoorbaar. Bij heldere maan of rond de schemering kun je ze soms waarnemen in natuurgebied de Weerribben en Wieden én in de kolken achter de dijk van Hasselt tot Kuinre. Zwarte fruinen. De Blokzijlse schrijver Frederik Wiedijk kende de soms wat plagerige trolachtigen als geen ander. Eind 2000, enkele jaren voor zijn dood, vertelde hij tijdens een stormachtige avond over de regionale mythe. Een wonderlijke verhaal over stropers, vrijende stelletjes en een weigerend hoogwaterkanon.
Op weg naar Blokzijl. Vlakbij het huis van Frederik Wiedijk (toen 69) probeert een fietser op de dijk vooruit te komen tegen de storm in. De heldere maan schuift net achter een donkere wolk als ik aankom bij de woning. De wind loeit om het huis. Het dak kreunt. Binnen bij het haardvuur leunt Wiedijk achterover in zijn stoel en steekt van wal.
Je kunt het hele verhaal hier lezen en downloaden (PDF). Het is in overleg ook beschikbaar voor nieuwe publicaties. Dit kan ook in geactualiseerde vorm. Neem hiervoor even contact op.
Boek met fruinen
Update: Nadat mijn verhaal over de fruinen eerder al verscheen in regionale kranten is het in 2012 ook opgenomen in dit boek met verhalen over de Kop van Overijssel: ‘Dit land vraagt om een boot’. Sinds 2019 woon ik ook weer midden in dit gebied, Nationaal Park Weerribben en Wieden. Dus in de herfst kan ik ze soms ook weer horen…